Warto jest pisać życiorys nawet wówczas, gdy pracodawca tego nie wymaga. Pisząc życiorys, przypomnij sobie i przeanalizuj wszystkie wydarzenia ze swojej przeszłości zawodowej, pod kątem ich przydatności do aktualnej sytuacji na rynku pracy. Musisz umieć myśleć i mówić o swoim doświadczeniu zawodowym w terminach "umiejętności" potrzebne w nowej pracy. Działania te pogłębiają twoją wiedzę o samym sobie i w ten sposób przygotujesz się lepiej do rozmowy kwalifikacyjnej z pracodawcą.
Nowoczesny życiorys - skrót CV, to łacińska nazwa curriculum vitae, (przebieg życia zawodowego), łatwy do przeczytania życiorys, zawierający skondensowane informacje, akcentujące kwalifikacje, umiejętności i przydatność zawodową. Spotkasz się z różnymi formami graficznymi sporządzania curriculum vitae. Trudno ocenić, która forma jest lepsza. Tak jak w wielu dziedzinach naszego życia, panują po prostu różne "mody". Dotyczą one nie tylko układu graficznego i zawartości merytorycznej CV. Konwencja pisania tego życiorysu może być europejska - chronologiczna, zgodna z biegiem czasu, lub amerykańska, która wymaga podawania faktów w odwrotnym porządku poczynając od aktualnej sytuacji, kończąc na pierwszym zatrudnieniu. Z tych sposobów pisania życiorysu korzystają najczęściej osoby, mające duże doświadczenie zawodowe i te, które pracowały w wielu firmach. W przypadku, gdy zainteresowany ubiega się o konkretne miejsce pracy posiada różne specjalności zawodowe lub jest absolwentem, wybiera często formę życiorysu funkcjonalnego. Redagując życiorys funkcjonalny w pierwszej kolejności opisuje się te kwalifikacje, doświadczenia zawodowe i umiejętności, bezpośrednio związane ze specyfiką pracy.
Młodzież i osoby nie mające doświadczenia zawodowego, poszukując pracy, często posługują się połączoną formą dokumentu zawierającego życiorys i list motywacyjny.

Życiorys niezależnie od formy powinien zawierać stałe elementy: